Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

κείμενο μαθητή της Στ' τάξης για το μάθημα της Γλώσσας



Γλώσσα
Ενότητα 9, Συσκευές, σελ.69, ασκ.6γ

Χτύπησε το κουδούνι. Ανοίξαμε. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας!! Ήταν ο Duffy Duck! Καθίσαμε και μου είπε:
-Η ζωή μου είναι μια κόλαση!
-Γιατί; ρώτησα εγώ με απορία.
-Χωρίσαμε με την Τίνα, την παπίνα, διότι, λέει, είμαι εγωιστής! Εγώ εγωιστής; Όχι σε ρωτώ να μου απαντήσεις, είμαι εγώ εγωιστής;
-Η αλήθεια είναι ότι είσαι λίγο.
-Τιιι; Πες μου μια φορά που φάνηκα εγωιστής.
-Εντάξει. Θυμάσαι όταν κερδίσατε Nobel κομμωτικής; Έσπρωξες την Τίνα από το μικρόφωνο και μιλούσες για τον εαυτό σου…8 ώρες!
-Καλά, καλά. Μπορεί να είμαι και λίγο…
Εντωμεταξύ βλέπει από μακριά μια όμορφη πάπια και του πέφτει το σαγόνι στο πάτωμα.
-Κλείσε το στόμα σου, γιατί θα μπει καμιά μύγα, του λέω.
-Ποια είναι αυτή η κούκλα; Ρωτάει
-Την λένε Daisy και έρχεται από εδώ για να της δώσουμε να φάει.
-Οοοο! Είναι πολύ όμορφη!
Πηγαίνει κοντά της και της λέει:
-Γεια σου, κούκλα! Θες να σε πάω μια βόλτα με το αυτοκίνητό μου;
Η Daisy γυρνάει και του δίνει ένα δυνατό, ηχηρό χαστούκι. Ακόμα πονάει το μάγουλό του.
-Αχ, ξέχασα να σου πω ότι η Daisy έχει κερδίσει μετάλλιο στο kick boxing και επίσης δεν της αρέσουν οι άντρες που παριστάνουν τους μάγκες. Οπότε βρες άλλο τρόπο να την πλησιάσεις.
Ο Duffy Duck αποκαρδιώνεται και γυρνά ηττημένος στη χώρα των Looney Tunes με το ράμφος στο κεφάλι και τα μάτια στο πηγούνι!
That’s all folks!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου