κείμενο μαθητή της Στ' τάξης για το μάθημα της Γλώσσας

Γλώσσα

Ενότητα 9, Συσκευές, σελ.69, ασκ.6γ

Χτύπησε το κουδούνι. Ανοίξαμε. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας!! Ήταν ο Duffy Duck! Καθίσαμε και μου είπε:

-Η ζωή μου είναι μια κόλαση!

-Γιατί; ρώτησα εγώ με απορία.

-Χωρίσαμε με την Τίνα, την παπίνα, διότι, λέει, είμαι εγωιστής! Εγώ εγωιστής; Όχι σε ρωτώ να μου απαντήσεις, είμαι εγώ εγωιστής;

-Η αλήθεια είναι ότι είσαι λίγο.

-Τιιι; Πες μου μια φορά που φάνηκα εγωιστής.

-Εντάξει. Θυμάσαι όταν κερδίσατε Nobel κομμωτικής; Έσπρωξες την Τίνα από το μικρόφωνο και μιλούσες για τον εαυτό σου…8 ώρες!

-Καλά, καλά. Μπορεί να είμαι και λίγο…

Εντωμεταξύ βλέπει από μακριά μια όμορφη πάπια και του πέφτει το σαγόνι στο πάτωμα.

-Κλείσε το στόμα σου, γιατί θα μπει καμιά μύγα, του λέω.

-Ποια είναι αυτή η κούκλα; Ρωτάει

-Την λένε Daisy και έρχεται από εδώ για να της δώσουμε να φάει.

-Οοοο! Είναι πολύ όμορφη!

Πηγαίνει κοντά της και της λέει:

-Γεια σου, κούκλα! Θες να σε πάω μια βόλτα με το αυτοκίνητό μου;

Η Daisy γυρνάει και του δίνει ένα δυνατό, ηχηρό χαστούκι. Ακόμα πονάει το μάγουλό του.

-Αχ, ξέχασα να σου πω ότι η Daisy έχει κερδίσει μετάλλιο στο kick boxing και επίσης δεν της αρέσουν οι άντρες που παριστάνουν τους μάγκες. Οπότε βρες άλλο τρόπο να την πλησιάσεις.

Ο Duffy Duck αποκαρδιώνεται και γυρνά ηττημένος στη χώρα των Looney Tunes με το ράμφος στο κεφάλι και τα μάτια στο πηγούνι!

That’s all folks!!